تبلیغات
جراحی بینی (Rhinoplasty) یک روش جراحی است که از آن می‌توان جهت کوتاه یا بلند کردن طول بینی، تغییر شکل آن، کوچک کردن سوراخ‌ها و یا بالا بردن نوک بینی استفاده کرد.
هنگام برنامه‌ریزی جهت عمل رینوپلاستی، جراح شرایط فرد و ویژگی‌های بینی و پوست روی آن را بررسی کرده و مواردی که فرد مایل به تغییر آن است را در نظر می‌گیرد. قسمت بالایی بینی، استخوانی و قسمت پایینی آن غضروفی است. رینوپلاستی می‌تواند استخوان، غضروف و یا هر دوی آن‌ها را اصلاح کند.
جراحی رینوپلاستی می‌تواند موجب تغییر در موارد زیر شود:
1-اندازه بینی به طوری که با دیگر اجزای صورت متناسب باشد.
2-پهنای بینی در قسمت پل.
3-مشخصات بینی با برآمدگی یا فرورفتگی قابل مشاهده بر روی پل بینی.
4-نوک بینی در صورت بزرگی، افتادگی یا در حالتی که بیش از حد سر بالا باشد.
5-سوراخ‌های بینی در صورت بزرگی یا سر بالا بودن.
6-زاویۀ بین بینی و لب بالایی.
همچنین رینوپلاستی می‌تواند مشکلات پیش آمده پس از آسیب و تروما، نقص مادرزادی و یا برخی اختلالات تنفسی را بهبود بخشد.
-رینوپلاستی مانند هر عمل جراحی دیگری می‌تواند مشکلاتی همچون خونریزی، عفونت، درد و یا ورم بینی داشته باشد.
پیش از برنامه‌ریزی برای رینوپلاستی باید با جراح خود در مورد عوامل مهمی که تعیین می‌کند آیا رینوپلاستی برای شما درست عمل خواهد کرد، مشورت کنید.
-سابقه پزشکی
-آزمایش فیزیکی
پیش از رینوپلاستی ممکن است نیاز باشد که:
-از مصرف داروهای خاص خودداری کنید
-سیگار نکشید
در رینوپلاستی بسته به میزان پیچیدگی جراحی و ترجیحات جراح، نیاز به بیهوشی موضعی یا عمومی است.
-بیهوشی موضعی
-بیهوشی عمومی
برای تغییرات کوچک در جراحی‌های اصلاحی بینی، جراح ممکن است با برداشتن غضروف از بخش‌های عمیق‌تر داخل بینی و یا از گوش عمل را انجام دهد اما برای ایجاد تغییرات بزرگتر، جراح می‌تواند از ایمپلنت یا پیوند استخوان استفاده کند. پیوند استخوان عملی است که در آن استخوان پیوندی به منظور بهبود ساختار استخوانی، به استخوان میزبان پیوند داده می‌شود.
پس از اینکه جراح استخوان و غضروف را تغییر شکل داد، پوست و بافت جدا شده مجدداً بر روی ساختار بینی قرار می‌گیرند. زمانی که بینی در حال بهبود است از یک آتل (Splint) خارجی برای حمایت شکل جدید آن استفاده می‌شود. به منظور فراهم کردن حمایت بیشتر، گاهی ممکن است از گاز یا پنبه در داخل بینی (Nasal Packing) استفاده شود.
پس از عمل، فرد باید در حالتی که سر بالاتر از بدن قرار گرفته، استراحت کند؛ این امر جهت کاهش خونریزی و تورم ضروری است. داشتن خونریزی خفیف و ترشحات مخاطی از بینی تا چند روز پس از عمل طبیعی است.
بینی شما ممکن است به علت تورم یا قرار گرفتن پنبه‌هایی که حین عمل درون آن گذاشته شده است، بزرگ به نظر برسد. در اغلب موارد، پانسمان روی بینی باید به مدت یک تا هفت روز پس از عمل باقی بماند. همچنین ممکن است پزشک به منظور حفاظت از بینی از نوار آتل یا گچ (Splint or Plaster Cast) استفاده کرده باشد که معمولاً حدود یک هفته روی بینی می‌ماند.
به منظور کاهش احتمال خونریزی و تورم ممکن است پزشک از شما بخواهد که تا چند هفته پس از عمل موارد زیر را رعایت کنید:
-از انجام فعالیت‌های شدید همچون ایروبیک و آهسته دویدن خودداری کنید.
-شنا نکنید.
-فین نکنید.
-از خوردن غذاهایی که نیاز به جویدن زیاد دارند، اجتناب کنید.
-از تغییر حالت شدید چهره همچون لبخند زدن یا خندیدن خودداری نمایید.
-به آرامی مسواک بزنید طوری که لب بالایی زیاد حرکت نکند.
-لباس‌هایی بپوشید که از جلو باز می‌شوند. لباس‌های بسته را نباید از روی سر خود بکشید.
علاوه بر این به مدت حداقل هشت هفته پس از جراحی، از قرار دادن عینک بر روی بینی اجتناب کنید. همچنین برای مدتی از قرار گرفتن بینی خود در معرض آفتاب جلوگیری کنید. اشعه خورشید ممکن است منجر به تغییر رنگ دائمی پوست روی بینی شود.
تا دو یا سه هفته پس از عمل ممکن است تورم موقت، تغییر رنگ پلک‌ها و بی‌حسی رخ دهد. بسته‌های یخ یا کمپرس سرد می‌تواند به کاهش تورم و کبودی اطراف چشم‌ها کمک کند.
به دلیل کُند بودن فرآیند بهبود ممکن است نتیجۀ نهایی تا یک سال پس از عمل مشاهده نشود.
نتایج
تغییرات بسیار ناچیز در ساختار بینی (در حد میلیمتر) می‌تواند یک تغییر بزرگ به نظر آید. در صورت انجام عمل توسط یک جراح با تجربه معمولاً هم جراح و هم بیمار از نتیجه عمل راضی خواهند بود اما گاهی ممکن است تغییرات کوچک کافی نباشد و پس از مشاوره با پزشک به این نتیجه برسید که عمل جراحی دوم برای تغییرات بیشتر انجام شود. برای انجام عمل جراحی دوم باید حداقل یک سال صبر کنید چرا که در این مدت بینی شما تغییر خواهد کرد.
