تبلیغات
سالیان متمادی گمان می شد رشد مو به صورت تصادفی بر روی پوست سر اتفاق می افتد، اما امروزه می دانیم مو به صورت گروه ها 1-4 تایی رشد می کند. به این گروه ها، واحد های فولیکولی می گویند. جالب است بدانید، حتی زمانیکه واحدهای فولیکولی کشف شدند، پزشکان به فکر استفاده از آنها برای کاشت مو نیفتادند. مو همواره نقش مهمی در حفظ زیبایی دارد و با ریزش آن تغییرات زیادی در چهره افراد ایجاد می شود. به همین دلیل در حدود 3 دهه است که پیوند مو برای ترمیم نقاط کم تراکم و آسیب دیده انجام می شود. در روش های ابتدایی مانند پانچ گرافت قطعات 2 تا 3 میلی متری را از نقاط پر تراکم برداشته و به نواحی فاقد مو پیوند می زدند. این روش که امروزه منسوخ شده دارای عیوب زیادی مانند ظاهر غیر طبیعی مو پس از درمان بود.
در روشهای جدیدتر از برداشت و پیوند واحدهای فولیکولی برای ترمیم نقاط آسیب دیده استفاده می کنند. واحدهای فولیکولی به صورت دسته های چند تار مویی مانند جزیره های مجزا از یکدیگر رشد می کند و هر دسته نیز دارای اعصاب، رگ های خونی و آرایش سلولی متفاوتی است. در واحدهای فولیکولی، ساقه مو نقش تولید و رشد مو را بر عهده دارد. پیوند واحدهای فولیکولی به روش های مختلفی انجام می شود و تفاوت آنها در میزان و کیفیت موی برداشت شده می باشد.
کاشت مو قدمت چند ده ساله دارد. تاریخچه آن به دهه 50 میلادی و اجرای درمان پیوند مو توسط دکتر اورنترایک نسبت داده شده است. با گذر زمان تکنیک های مدرن تری مانند FUT (پیوند واحد فولیکولی) و FUE (استخراج واحد فولیکولی) ایجاد شدند. در روش FUT کاشت مو به صورت طبیعی صورت می گیرد. واحد های فولیکولی از پوست شخص بدست می آیند و در کاشت مو استفاده می شوند. در این روش، برداشت واحد های فولیکولی از شخص اهداکننده به صورت نواری است و سپس جای آن بخیه می شود. برداشت واحد های فولیکولی از پشت و دو طرف سر انجام می شود، زیرا مو در این نواحی مقاومت بیشتری در برابر ریزش دارد. سپس با استفاده از تکنیک های کالبد شکافی میکروسکوپی، نوارهای دهنده به تعداد زیادی واحد فولیکولی پیوندی تقسیم می شوند. هنگامی که واحد های فولیکولی پیوندی آماده شدند، متخصص کاشت مو سوراخ های ریزی، به نام سایت های دریافت کننده، بر روی پوست سر ایجاد می کند و واحد ها را در آن سوراخ ها قرار می دهد. آرایش و نحوه قرار گیری این واحد های پیوندی، کیفیت و زیبایی پیوند مو را در بر دارد. از این رو در این روش جراحی، استراتژی پزشک باید مختص به هر بیمار اتخاذ گردد تا پیوند به بهترین نحو انجام شود. علاوه بر این، استراتژی اتخاذ شده در درمان به تاریخچه ریزش مو بیمار و احتمال ریزش مو در آینده فرد بستگی دارد. از آنجا که رشد مو در روش پیوند واحد فولیکولی مشابه با رشد طبیعی مو می باشد، اگر پزشک به اندازه کافی ماهر باشد، نتیجه بسیار شبیه به مو طبیعی است و تفاوت چندانی در ظاهر فرد ایجاد نمی کند.
تنها عیب این روش به جا ماندن زخم حاصل از برداشت نوار است. با این حال در روش های کاشت مو امروزی نوار های بسیار نازکی از پوست برداشته می شوند و تا حد امکان سعی شده جای زخم باقی نماند اما این روش در بسیاری از بیماران، مخصوصا بیمارانی که دوست دارند موهای کوتاه داشته باشند، مشکل ایجاد می کند.
کالبدشکافی استریو میکروسکوپی
یکی از مهمترین جنبه ها در کاشت مو به روش FUT، کالبدشکافی استریو میکروسکوپی است. با استفاده از این روش، واحد های فولیکولی آسیب دیده از نوار اهدا جدا می شوند. همچنین از این روش برای ایجاد واحد های کوچک تر نیز استفاده می شود. نکته قابل توجه در اجرای این روش این است که کل واحد فولیکولی دست نخورده باقی بماند، تنها در این صورت است که ماکزیمم رشد اتفاق می افتد. همچنین واحد های فولیکولی دست نخورده و کامل، باعث پر پشت شدن مو پیوند داده شده می شوند.
محلول های نگهدارنده
محلول های نگهدارنده زیادی برای محافظت از واحد های پیوندی وجود دارد. محلول های نگهدارنده باید قابلیت زنده نگه داشتن واحد های پیوندی را داشته باشند و همچنین مانع از ماکزیمم رشد آنها نشوند. با توجه به این نکات، بهترین محلول
نگهدارنده واحد های پیوندی «هیپوترموسل» است.
سایت های دریافت کننده
سایت های دریافت کننده در واقع سوراخ های ریزی هستند که بر روی پوست سر بیمار ایجاد می شوند و حین پروسه ترمیم مو از آنها برای قرار دادن واحد های پیوندی استفاده می شود. این مکان ها به صورت شکاف های جانبی ایجاد می شوند تا خط رویش مو، مطابق با حالت طبیعی باشد. پزشک با کمک این نقاط بیشترین کنترل را بر خط رویش و اجرای مناسب درمان دارد. اگر بتوان سایت های مناسبی در طول درمان تهیه کرد، رشد مو سریع تر و پر پشت تر خواهد بود و جای زخم حاصل از نوار اهدا اثر کمی باقی می گذارد.
در شکل زیر نتیجه FUT قبل و بعد از درمان را مشاهده می کنید.
به طور ساده در این روش تارهای موی با مقاومت بالا را از ناحیه ای نواری در پشت سر برداشته و سپس توسط میکروسکوپ واحدهای فولیکولی آنها جدا شده و به شکل دسته های 1 تا 3 تایی در سوراخ های ریزی که به وسیله سوزن های زیر در نواحی کم تراکم ایجاد شده کاشته می شوند. دلیل انتخاب موهای پشت سر برای برداشت، مقاومت بالای آنها در مقابل تغییرات هورمونی و ریزش کمتر آنهاست. فولیکول های برداشت شده باید سالم و بدون دست خوردگی باشند زیرا رشد و دوام موها پس از پیوند به آنها وابسته است و فولیکول های صدمه دیده پیوند بی فایده ای دارند و رشد نخواهند کرد.
نوار ایجاد شده در پشت سر بیمار عرضی کمتر از 1.5 سانتی متر و بسته به تراکم موها در آن ناحیه طولی از 15 تا 25 سانتی متر دارد. یکی از نگرانی هایی که بیماران پیش از درمان دارند اسکار باقیمانده از این نوار است. با اطمینان می توان گفت که نوارهایی با عرض کمتر از 1.5 سانتی متر اسکار بسیار کمی از خود به جای می گذارند که پس از رشد موها نیز در زیر آنها پنهان می شود.
در روش FUT تعداد بیشتری از واحد فولیکولی قابل برداشت هستند و به دلیل کاشت دسته های چند تار مویی، پس از درمان موها از کیفیت بهتری برخوردار هستند. به طور کلی در هر مرحله از درمان 1500 تا 3000 واحد فولیکولی پیوند داده می شود که شامل 4000 تا 7000 تار مو می باشد. برداشت و پیوند فولیکولی مو با بی حسی موضعی همراه است و در حدود 4 تا 6 ساعت زمان می برد. موهای کاشته شده در این روش در ابتدا پس از یک ماه به طور کامل می ریزند و سپس رشد کرده تا مدت 6 ماه تا یک سال به نهایت رشد خود خواهند رسید. از دیگر مزیت های این روش کاهش قطع شدن پیوندهای فولیکولی در هنگام برداشت در مقایسه با سایر روش ها می باشد.
در این روش به جای استفاده از برش نواری در پشت سر، واحدهای فولیکولی توسط یک برش در اطراف آنها از فرق سر جدا می شوند. این برش توسط یک پانچ ریز و تو خالی در اطراف هر دسته مو ایجاد می شود و سپس واحدهای فولیکولی توسط انبرک های مخصوص خارج می شوند. در این روش درد ناشی از برداشت و کاشت مو کاهش می یابد اما زمان بیشتری نیز نیاز دارد همچنین تعداد واحدهای فولیکولی قابل انتقال در این روش نیز کمتر است. از دیگر مزیت های این روش کاهش مواد بی حسی تزریق شده به بیمار و عدم نیاز به بخیه می باشد. در نتیجه زمان ریکاوری بعد از درمان نیز به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.
